Maar nog niet helemaal. Om precies te zijn nog een jaartje. Maar het voelt eigenlijk zelfs beroerder dan volgend jaar. Over een paar dagen is het zover, dan ga ik mijn laatste jaar in voor ik de big 5-0 bereik. Het laatste levensjaar klinkt zo dramatisch maar het is het overgangsjaar, 49 worden is het ingaan van het gewenningsproces dat ik straks toch echt 50 wordt. Of ben. Het laatste levensjaar voor die door mij verafschuwde 5 in mijn leeftijd komt. Nu had ik dit gevoel ook al toen ik 40 werd, vreselijk vond ik het. Zoals al die drama queens voor mij riep ik ook al luid dat ik mijzelf geen 40 voelde. Tja en nu voel ik mij al helemaal geen 50!
Begrijp mij goed, ik wil echt wel oud worden. Maar niet oud zijn. Ik wil lang leven, dat is iets anders. Oud zijn vind ik vreselijk en wil ik nooit van mijn leven zijn of worden. En nee, dat is niet hetzelfde als je krampachtig te jeugdig voor je leeftijd voordoen of gedragen. De Madonna outfits of de blauwe oogmake up heb ik heus achter mij gelaten. Mijn rimpeltjes heb ik nu eenmaal en djeez, sinds ik de overgang heb overleefd is ook mijn taille wat minder prominent in beeld. Ook de gezondheidsperikelen zoals ik ze maar even noem hebben hun sporen helaas achtergelaten. En als ik een avondje lekker doorhaal, of dat nu een feestje met flink wat borrels is of een nachtje gamen en pas willen slapen als ik de next level gehaald heb, dan moet ik echt wel even bijkomen de volgende dag en vraag ik mij bij elke beweging af waarom het ook alweer zo’n goed idee leek.
Ooit, lang geleden, vierde ik Nieuwjaar 2001 met een markant gezelschap op Gran Canaria. Toen we op het dakterras met een glas champagne het vuurwerk bewonderde sprak iemand uit dat eigenlijk de jaarwisseling van 2000 naar 2001 nog veel belangrijker en intenser was dan die hele grote jaar wisseling van 1999 naar 2000. ‘Dit,’ zo sprak hij, ‘is waar het eigenlijk om draait. Iedereen was maar gefocust op die eeuwwisseling maar dit jaar doet er veel meer toe, omdat we nu pas zien of het goed is gegaan allemaal en wat het eigenlijk betekent om in een nieuwe eeuw te zijn.’ Ik vond dat mooi.
Het lijkt op wat ik nu voel. Niet die big 5-0 doet ter zake, het is het jaar ervoor en misschien ook wel het jaar erna. 49 worden, het jaar waarin je gaat wennen aan 50 worden. En daarna 51 worden, het jaar waarin je hebt geleerd een vijftiger te zijn. We gaan het meemaken…
Geef een reactie