Party!

Want ik heb iets te vieren. Bloedhonger, deel 1 van de Boeken van Bloed is AF! Ja echt, helemaal af. De boeken van Bloed begonnen als een idee, langzaam aan werd het een concept. Daarna begon ik al wat te schrijven. Niet chronologisch of geordend, gewoon ruw materiaal. Het werd allemaal al iets serieuzer. Na diverse avonden met elkaar thuis aan tafel overleggen (met wat wijntjes en niet bepaald avonden maar soms tot diep in de nacht) begon het steeds meer vorm te krijgen.

Toen werd mij ook duidelijk dat Boeken van Bloed een echte hoofdpersoon kennen. Dominique begon te ontstaan, haar karakter, haar uiterlijk, haar leven. Ik begon te schrijven aan deel 1, Bloedhonger. Tijdens het schrijven kwam ik tot de ontdekking dat ik steeds meer onderzoek moest doen om het allemaal te laten kloppen. Je kunt wel bedenken dat iemand ergens aan komt te overlijden maar werkt dat ook echt zo? Uren was ik bezig met het onderzoeken van het waarheidsgehalte van wat ik had geschreven. Daarna moest ik natuurlijk weer verder met het daadwerkelijke verhaal.

Het ging nu echt opeens heel snel en het verhaal kreeg body. Net als Dominique trouwens. Ik begon steeds vaker het gevoel te krijgen dat niet ik het verhaal schreef maar dat Dominique haar verhaal kwijt wilde. Ik begon bijvoorbeeld een gesprek te beschrijven zonder dat ik wist welke kant het op zou gaan. Ik besliste dat ook niet, dat deed Dominique voor mij, ik liet enkel mijn vingers op het toetsenbord van mijn laptop neerkomen.

De laatste paar hoofdstukken gingen in sneltrein vaart en voor ik het wist was het verhaal uit! Met natuurlijk wel een paar leuke twisten die verder opgepakt zullen worden in deel 2, Bloedspel. Maar daarover later meer.

Het enige punt aan het afschrijven van een verhaal is dat een verhaal nog geen boek is. Het verhaal werd doorgenomen, aantekeningen werden gemaakt, kanttekeningen geplaatst. En daarna kreeg ik het weer terug met heel veel opmerkingen. Nog niet af dus. En weer terug naar de tekentafel, alle opmerkingen verwerken. Totdat dat ook af was! En toen was het verhaal echt wel af! Het was echter nog steeds geen boek. Er moet een ISBN aan gekoppeld worden, voor publicatie moet vastgelegd worden op welk papier er gedrukt wordt, er moet beslist worden over een lettertype, foto’s, formaat, categorie waar het verhaal in valt, noem het maar op.

En nu, vandaag, kan ik eindelijk zeggen: Bloedhonger is AF. Zodra alles netjes is ingevoerd en overeengekomen is het boek te bestellen. Ik zal zeker op mijn site de linkjes delen waar je dat kunt doen. En ik? Ik ben al bezig met heel veel andere dingen, tegelijkertijd vaak. Zussen deel 2 bijvoorbeeld, Boeken van Bloed deel 2 ook trouwens, net als de nodige ‘bijboeken’ oftewel achtergrond informatie over de Boeken van Bloed.

Na de euforie is het dus weer hard aan het werk maar voor nu: Party!