Met mijn vingers op een toetsenbord. Nee, flauw. Natuurlijk typ ik mijn verhalen en boeken op mijn laptop. En ja, natuurlijk ook gewoon blind met 10 vingers in een, al zeg ik het zelf, best hoog tempo, als ik tenminste weet wat ik ga schrijven. Want soms weet ik dat helemaal niet. Soms heb ik al wel een idee van een scene of voorval maar heb ik geen idee hoe het er precies uit zal komen. Mensen in mijn boeken voeren soms gesprekken waar ik bij het begin werkelijk geen weet van heb. Ik begin met typen en opeens zeggen ze dingen dat ik bij mijzelf denk; ‘ok, blijkbaar moest hij of zij dat kwijt.’ Dat klinkt raar maar mijn karakters, of het nu om de autobiografische verhalen gaat of de fictieve, hebben hun eigen trekjes, taalgebruik, gesprekken en ondernemen soms zelf acties die ik niet bedenk. Ze ontwikkelen zich ook, of soms juist helemaal niet.
Ik schrijf het meeste in de middag en avond. Ik ben een echt avond- en nachtmens, in de ochtend ben ik bezig met het opzoeken van dingen ten behoeve van mijn boeken en verhalen. Het moet tenslotte wel allemaal kloppen wat ik beweer. Het meeste aan dingen als locaties of voorvallen haal ik uit mijn eigen ervaringen. Ik schrijf graag over plekken op de wereld waar ik zelf geweest ben of iets heb meegemaakt maar soms weet ik dingen niet meer en moet ik het toch echt even online opzoeken. Dat doe ik in de ochtenduren. Niet te vroeg, heel vroeg opstaan lukt mij niet. Als ik dat doe ben ik de rest van de dag niets meer waard, maar dat heeft ook te maken met mijn gezondheid en mijn ziekten. Ik heb in de ochtend ruim d tijd nodig om op orde te komen en mijn lijf te ontspannen en de pijn weg te laten vloeien.
De omstandigheden waaronder ik schrijf zijn dan ook van enorm belang. Ik ben iemand die enorm wordt beïnvloed door omgevingsfactoren, met name muziek, maar ook visueel. Al naar gelang van mijn gemoedstoestand komt er een situatie of een scene uit. Soms voel mij recalcitrant, of ronduit agressief, dan hoort daar felle muziek bij. De geweldsscènes schrijf ik bijvoorbeeld graag op Marilyn Manson of de soundtrack van American Horror Story – Hotel. Op andere momenten zit ik volledig in mijn eigen wereldje met instrumentale muziek uit vooral games. Zo kan ik volledig van de wereld zijn op de soundtrack van Atlantis, Skyrim of Journey. Die muziek zet ik dan ook op eindeloos repeat, soms dagen en nachtenlang, zonder dat ik het in de gaten heb. Ik typ aan een glazen tafel, een strakke moderne tafel met veel uitzicht op buiten. Ondanks dat ik er zwaar allergisch voor ben en letterlijk nauwelijks de tuin in kan lopen omdat ik er direct ziek van word, geniet ik wel van het uitzicht op de bomen en de vogeltjes en eekhoorntjes erin. Het liefste heb ik een kleine afgesloten kamer met een tv waar ik mijn muziek op kan afspelen met video beelden erbij en rondom ramen om naar de lucht en de bomen te kunnen kijken.
En dat is hoe ik mijn verhalen en boeken schrijf.
Geef een reactie