Leesfragment Zussenleed
Die keer dat ze haar zus had afgeranseld met een haarborstel bijvoorbeeld. Ze wist nog steeds niet wat dat had uitgelokt. Sandra was altijd al wat brutaler geweest in haar jeugd dus het was ongetwijfeld een opmerking die verkeerd viel. Ze stonden in de keuken en plotseling kon ze haar moeder die blik in haar ogen zien krijgen. Sandra was doorgegaan met praten en dingen snauwen en ze dacht nog bij zichzelf; ‘stop alsjeblieft, je ziet toch dat ze elk moment kan doorslaan, je ziet het in haar ogen, ze gaat zo meteen, dus stop alsjeblieft.‘
Maar Sandra was niet gestopt, ze had er nog een paar zinnen tegen aan gegooid en die waren haar duur komen te staan. Haar moeder had om zich heen gekeken en het eerste gepakt dat binnen haar bereik lag. Het was een grote haarborstel. Ze was begonnen met op Sandra in te slaan. Sandra had haar handen voor haar gezicht geslagen en dook wat ineen. Haar moeder was doorgegaan met slaan tot haar vader haar vastpakte. Toen was het weer voorbij. Ze kon zich niet meer herinneren hoe het verder was afgelopen maar wist wel dat ze had gedaan of ze het niet gezien had, dat was altijd nog het beste wat je kon doen in die situaties. Voor haar zus was dat het begin van het einde geweest. Het was niet heel lang daarna dat ze het huis was ontvlucht.
Geef een reactie