Ik zal jullie het hele verhaal besparen maar onlangs was ik per ongeluk op tv (20 juni prime time RTL4). Nu heb ik zelf al zeker 10 jaar geen tv thuis en kijk ik dus ook nooit, waardoor ik totaal niet bekend ben met programma’s. Bovendien woon ik in België dus daar hoor je ook maar weinig over Nederlandse tv programma’s.
Maar goed, in het kort komt het er op neer dat ik werd gecatfished. In de maling genomen dus, door iemand die deed of hij iemand anders was. Nu kan ik daar gelukkig prima tegen dus ik moest er (uiteindelijk) wel om lachen. Het was overigens op zijn zachtst gezegd echt wel even lullig, daar niet van, dus ik doe er nu wel laconiek over maar het heeft heus wel wat slapeloze nachten gekost een paar weken geleden.
Het verhaal kreeg nog een staartje toen de programma makers dat zelf ook wel inzagen en het uiteindelijk ook niet zo netjes vonden van zichzelf. Ik kreeg dus een verontschuldigend telefoontje en de vraag of ik nog wilde afspreken. Dat wilde ik wel. We spraken af in een leuk caféetje waar ik een werkelijk enorme bos bloemen kreeg (ik moest er daarna nog snel een nieuwe vaas voor kopen want zulke grote bossen heb ik nooit, dus ook geen passende vaas) en er werden nog wat opnames gemaakt.
Uiteindelijk was het best leuk om te doen en niet op de laatste plaats omdat er ook nog wat aandacht besteed werd aan mijn laatste boek, Bloedhonger. In het kader van ‘Krijg cadeautjes, geef cadeautjes’, had ik een exemplaar van Bloedhonger mee genomen om aan de grappenmaker cadeau te doen. Toch nog een goed einde. Het lijkt heel grappig maar geloof mij, als het je zelf overkomt denk je daar heel anders over.