Chardonnay Sundays is een verhaal over vier vriendinnen, de beste vriendinnen. Vanaf hun kennismaking op de middelbare school tot aan hun huidige volwassen leven met partners en kinderen. Op het eerste gezicht lijkt het een onwaarschijnlijke combinatie van niet bij elkaar passende karakters maar toch werkt het en gaan ze voor elkaar door het vuur.
In al die jaren komen ze op zondagmiddag bij elkaar onder het genot van een wit wijntje. Ze delen hun ervaringen, lief en leed, elke zondagmiddag opnieuw, zonder uitzondering of afmelding ooit.
Maar die gezelligheid is uiteindelijk flinterdun en schijn bedriegt. Jaloezie, bedrog en frustratie blijken aan de orde van de dag. Toch blijven ze elke zondag weer, jarenlang, met hun glaasje koele Chardonnay gezamenlijk proosten op hun langdurige hechte vriendschap. Of toch niet? Door alle ervaringen en het onderlinge bedrog knapt er iets bij 1 van hen, met alle gruwelijke en bloederige gevolgen van dien. Maar wie breekt er uiteindelijk en blijkt in staat tot dit nietsontziende geweld?
Fragment
De reactie van haar zus werd direct gevolgd door een luid 2-stemmig ‘Ónze Chardonnay Sunday!’
Ze zette de wasmand op de grond en greep lachend de telefoon met haar rechterhand vast. ‘Jaja meiden, jullie hebben ook wel gelijk eigenlijk.’
‘Eigenlijk wel? Echt helemaal he, het is het enige moment dat we hebben en ok, de mannen hebben ook recht op hun quality time en de kinderen en het huishouden en het werk, dat begrijpen we allemaal van elkaar. Maar als we onze vaste Chardonnay Sunday al niet meer kunnen volhouden dan is echt het hek van de dam.’
‘Ja Bie, je hebt gelijk. Ok, jullie hebben allemaal gelijk!’
Ze lachte nu hardop en hoorde aan de andere kant van de telefoon het gelach op de achtergrond.
‘Dus we zien je overmorgen gewoon?’
‘Ja ik ben er, zet de wijn maar vast koud.’
‘Ok, top, tot zondag lief zusje!’
‘Ja ok, dá-ag.’
Brenda verbrak de verbinding. Typisch Bianca, bijna 3 jaar jonger en haar toch altijd aanspreken met zusje. Nouja, ze wist dat het liefkozend bedoeld was, ze waren gek op elkaar en de beste zussen ooit.
Ze had in het gelach Claire en Tamara herkend. Haar zus had haar al meteen verteld dat ze was wezen winkelen met Claire en daarna even langs Tamara waren gereden om een tapa’s schotel bij haar in de koelkast te zetten voor overmorgen.
Overmorgen. Zondag. Chardonnay zondag.
Hoe lang deden ze dit al? Ze rekende even heel vlug. Ze hadden elkaar op de middelbare school ontmoet en waren bijna direct een vaste club van 4 geworden. Zij en haar zus, Tamara die uit een nogal obscuur gezin kwam en Claire, die met haar hete aardappel in haar keel geen groter contrast kon vormen. Toch had het gewerkt, toen en nu nog steeds. In de jaren daarna waren ze allemaal totaal verschillende kanten uitgegaan maar op zondag bleven ze bij elkaar komen.
In de eerste jaren met grote mokken warme chocolademelk bij de ouders van Bianca en Brenda, of met een of ander linksdraaiend hip super food drankje van het moment bij de moeder van Claire. Nooit bij Tamara, daar kwamen ze zo min mogelijk bij elkaar.
In de loop der jaren veranderde de chocolademelk, via bessenlikeur naar wodka jus en daarvandaan naar witte wijn en steeds vaker een lekkere koele Chardonnay.
De drankjes veranderden, de vriendjes veranderden en ook de woonkamers en de verschillende woonplaatsen veranderden.
Wat bleef was de zondag. En de Chardonnay.
Brenda snoof even. Het moest toch al gauw zo’n 25, 30 jaar zijn nu, die zondagmiddag van hun vriendinnenclubje.
